ζεστός

-ή, -ό (AM ζεστός, -ή, -όν, Μ και ζευστός, -ή, -όν)

1. ο θερμός, αυτός που έχει υψηλή θερμοκρασία (α. «ζεστῶν ὑδάτων ἐκβολαί» — θερμές πηγές, Στράβ.

β. «το ψωμί είναι ζεστό»)

2. ο έντονος, ο ζωηρός («ζεστά και φλογερά..., πρέπει να πεταχτούν τα λόγια», Ψυχάρ.)

νεοελλ.

1. αυτός που έχει την ιδιότητα να κρατάει κάτι ζεστό («ζεστά ρούχα»)

2. (για ασθενή) αυτός που έχει πυρετό («το παιδί είναι ζεστό»)

αρχ.

ο βραστός («κρέα ζεστὰ καὶ ὀπτά» — κρέατα βραστά και ψητά, Αππ.).

επίρρ...

ζεστά (Μ ζεστά)

με θαλπωρή, θερμά

νεοελλ.

με ζέση, με όρεξη («πήρε ζεστά την υπόθεση»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ζέω.

ΠΑΡ. αρχ. ζεστότης

νεοελλ.

ζεστουλός, ζεστούτσικος.

ΣΥΝΘ. αρχ. ζεστολουσία

μσν.- νεοελλ.

ζεστοκοπώ

νεοελλ.

ζεστόκαρδος, ζεστότοπος].